In een statistische test is de p-waarde de kans, onder de nulhypothese, op het bereiken van een extremere waarde dan de waargenomen waarde.

Over het algemeen kan de nulhypothese worden geverifieerd door het absurde.

Bij een normale verdeling komt de p-waarde overeen met het gebied onder de curve boven de geteste extreme waarde. De tabel hieronder toont het verband tussen de Z-score (die overeenkomt met het aantal standaarddeviaties dat het gemiddelde scheidt van de geteste waarde) en de p-waarde. Hoe groter de afwijking van het gemiddelde, hoe onwaarschijnlijker het resultaat en dus hoe lager de p-waarde.

Een test heeft een waarschijnlijkheidsverdeling die een normale verdeling volgt. Deze kan gecentreerd en verkleind worden door het gemiddelde af te trekken en te delen door de standaardafwijking.

De kansverdeling is daarom gelijk aan een gereduceerde gecentreerde normale verdeling.

Om de kans op een resultaat gelijk aan 2 keer de standaardafwijking te weten te komen, zoek je gewoon de waarde 2 op in de bovenstaande tabel.

Waarde 2 ligt tussen 1,960 en 2,054, d.w.z. een p-waarde tussen 2% (0,0+0,020) en 2,5% (0,0+0,025).

De drempelwaarde om te beoordelen of een resultaat onwaarschijnlijk is, is 5%, dus volgens dit criterium is het resultaat van deze test onwaarschijnlijk.