De halfwaardetijd van een element (chemisch, fysisch of biologisch...) is de tijd waarin de helft van het element is afgebroken (door reactie of nucleair verval...).

Dit moet niet verward worden met de helft van de totale duur van de verslechtering.

Als de halfwaardetijd van een element gegeven is, is de reactiekinetiek exponentieel.

De halfwaardetijd is onafhankelijk van de initiële hoeveelheid van het bestudeerde element.

Dus na 2 halfwaardetijden is nog maar 25% van het bestudeerde element over, na 3 12,5% enzovoort.

Deze halveringstijd wordt gebruikt voor koolstof-14-datering.

Koolstof-14 is een isotoop van koolstof die van nature voorkomt in de CO2 die door alle levende wezens wordt ingeademd. Als een levend wezen niet meer ademt, neemt de hoeveelheid koolstof-14 in zijn lichaam af.

Dus door de hoeveelheid koolstof 14 in een levend persoon vandaag te vergelijken met die in het dode object dat gedateerd moet worden, kunnen we de leeftijd van overlijden van de persoon vinden.

Als het te dateren lichaam precies 50% van de hoeveelheid koolstof 14 van het referentie levende wezen bevat. Dan kunnen we schatten dat het te dateren object 5.730 jaar oud is.